سالن زیبایی نانا پونک

سالن زیبایی نانا پونک چه «ریسیدن ۳۰ گره نخ کتان (بخشی)، دوختن یک جفت جوراب ساق بلند نو برای لوسیندا، خواندن بخشی از پیشرفت زائر، کپی کردن بخشی از دفتر خاطراتم» یا، مانند روز نهم مارس، کار روزانه «تکه‌تکه» انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود، وقتی که «روی سینه پیراهن عمو دوخت، دو جفت دستکش را رفو سالن آرایشگاه در تهران کرد، دو دستمال (یکی کامبریک) را برای شستشو رفو کرد، نیمی از حاشیه پیشبند چمنی عمه‌اش را دوخت، بخشی از فصل بیستم سفر خروج و داستانی از «هدیه مادر» را خواند»، بدون اینکه گمان کند چیزی هیجان‌انگیزتر از «قوانینی» که چنین تصویر واضحی از آنها به ما داده بهترین سالن زیبایی در تهران است، در انتظارش است.

سالن زیبایی : این گردهمایی‌ها برای هلن ماسالسکی که به جشن‌های باشکوه مدرسه‌اش در طول کارناوال عادت داشت، بسیار کسل‌کننده به نظر می‌رسیدند، زمانی که «آنها لباس فرم مدرسه‌شان را کنار می‌گذاشتند و مادران «در لباس پوشاندن به دخترانشان با یکدیگر رقابت می‌کردند» یا به نمایش‌های او از «استر»، زمانی که لباس‌هایشان از روی لباس‌های کمدی فرانسز طراحی شده بود، و هلن، در نقش استر، لباسی تماماً سفید و نقره‌ای پوشیده بود که با الماس‌هایی به ارزش بیش از صد هزار کراون می‌درخشید، الماس‌هایی که دوشس‌های دو مورتمارت، دو گرامون و دو شوازول آنها را قرض داده بودند.

سالن زیبایی نانا پونک

اما آنا گرین وینسلو کوچک آنها را کاملاً دلپذیر می‌دانست و با زیبایی بسیار در مورد آنها به مادرش گفت: «به شما گفته بودم که قرار است با خانم سولی به مجلسی بروم. اکنون مفتخرم که نتیجه را به شما ارائه دهم، یعنی یک مجلس بسیار محترمانه و منظم که در آخرین شب اقامت آقای سولی داشتیم و خانم سولی مجری مراسم بود. خانم سولی از من خواست که در تهیه لیست مهمانان به خانم هانا کمک کنم، که مدتی بعد این کار را انجام دادم. من تمام کارت‌های دعوت را نوشتم. گروه بزرگی در یک اتاق بزرگ و زیبا در طبقه بالای خانه جدید جمع شده بودند. ما دو ویولن داشتیم و من این افتخار را داشتم که مراسم را در یک دقیقه با خانم سولی آغاز کنم.

ما از ساعت پنج تا ده شب یک شب بسیار دلپذیر داشتیم. برای ما برای یک بیوه زن خواستگاری کردیم، سوت را شکار کردیم، سوزن را نخ کردیم و در حالی که گروه مشغول جمع‌آوری پول بود، خودمان را با بازی با مهره‌ها سرگرم کردیم، مامان، بهت اطمینان می‌دهم که بی‌ادبی نکردیم.» در مقابل مادام دو روشه‌شوآر، بانو با آن نوک انگشتان نفیس، باوقار، مهربان، زیبا و روشنفکرش، عمه دمینگ بیچاره، با شوخی‌های پرزحمتش در مورد «آقای گوساله» و قدردانی‌اش از دکتر بایلز، چهره‌ای متاسف به خود می‌گیرد.

ما نسبت به پرستار بچه بیچاره که مجبور است این همه وقت را با او بگذراند، احساس دلسوزی واقعی می‌کنیم. هیچ چیز نمی‌تواند بهتر از نامه‌ای از او به «خواهرزاده عزیزم» شخصیت «عمه دمینگ» را روشن کند، زمانی که «خواهرزاده عزیزم» او را ترک کرده بود تا به خانه مادرش برود. او با تبریک به او برای داشتن سفری کم‌دردسرتر از آنچه او (عمه دمینگ) پیش‌بینی می‌کرد، شروع می‌کند. «من همیشه از پیش‌بینی دردسر ناراحت بودم – به گمانم این طبیعت من است – و وقتی اوضاع بهتر از ترس‌هایم بوده، هرگز به اندازه‌ای که خیر سخاوتمندم حق داشت انتظار داشته باشد، سپاسگزار نبوده‌ام.

به گمانم، این طبیعت همه همنوعان من نیز سالن آرایش و زیبایی سالن آرایش و زیبایی هست.» پس از تسلیت به «خواهرزاده‌اش» به خاطر بیماری‌اش و همچنین تسلیت به فلاویا و مادرش، به سراغ حیوان خانگی خودش می‌رود.[۲۰۴] موضوع: «من از شما خیلی دور هستم که بتوانم کمترین خدمتی به شما بکنم، و اگر نزدیک بودم، آنقدر بیمار بودم که – گاهی اوقات – حتی نمی‌توانستم با شما صحبت کنم. من در همان جایگاه زندگی، و به درجه‌ای بیشتر از آنچه قبلاً می‌دانستم، دچار ضعف مفرط هستم. آیا می‌توانم سوار شوم، شاید به من کمک کند، اما این کاری است که درآمد من اجازه نمی‌دهد. هر زمان که بتوانم بیرون می‌روم.

سالن زیبایی نانا پونک مطمئناً می‌دانم که در این دنیا به اندازه کافی مهم نیستم که کسی آرزوی ماندن من را داشته باشد – بلکه من هستم، و خودم را یک آشغال می‌دانم. با این حال، من به زمان تعیین شده خود پایبند خواهم بود و آرزو دارم که در انتظار تغییر خود باشم.» جای تعجب نیست.

نانا پونک

که برای یک دختر کوچک، حتی برای دیدن مراسم خاکسپاری مادام استورر، یا ملاقات با همسر روماتیسمی الدر ویتول، یا دیدن «عمو ند من که از بدشانسی پاهایش شکسته انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود» بیرون رفتن مایه آسودگی خاطر بود.

او از ملاقات «آماده‌سازی» که با «عمه سوکی» برای دیدن نوزاد جدیدش داشت، بسیار لذت می‌برد؛ گمان می‌رود بیشتر به خاطر فرصتی باشد که به او می‌داد تا «درست مثل وقتی که قرار است به مجلس رقص بروم» لباس بپوشد، تا به خاطر «کیک‌های دونفره» پرستار ایتون، که برایش «یک مشت» پول خوب خرج کردند. «من قبل از اینکه آنها را بخورم، مراقب بودم.»[۲۰۵] او با زیرکی می‌گوید: «من برای آنها پول دادم.» او عاشق نوزادان است، نوزادانی که دیده می‌شوند، و برای برادر کوچکش پیام‌های محبت‌آمیز می‌فرستد.

یک بار برادر کوچکش «برای نامه‌ات انشایی نوشته، مامان. باید وقتی آمد، از او بخواهم که آن را برایم بخواند، به دو دلیل، یکی اینکه ممکن بهترین سالن زیبایی در تهران است از شنیدن صدایش لذت ببرم، و دیگری اینکه شخصیت‌هایش را نمی‌فهمم. متوجه شدم که او «عزیزم اردک» مامان است.» به نظر می‌رسد «پسرعمو چارلز استورر» به مطالعه‌ی دختر کوچک علاقه‌مند بوده است. او «سفرهای گالیور» را به صورت خلاصه به او قرض می‌دهد، که «عمه می‌گوید می‌توانم آن را بخوانم تا در خواندن انواع مختلف آرامش کامل داشته باشم.» عمه دمینگ با «nihil obstat» خود، درسی ضمنی در مورد «تاریخ ادبیات» می‌دهد. «او در ادامه می‌گوید که این قطعه به عنوان یک نمایش مضحک در زمان نگارش آن طراحی شده است، و مارتیما اسکریبلنسیس و پاپ دانسیاد با همان طرح و به عنوان بخش‌هایی از یک اثر نوشته شده‌اند.

سالن زیبایی نانا پونک هرچند که توسط سه نفر نوشته شده‌اند.» بعداً، عمه استورر سه کتاب از پسرعمو چارلز را برای خواندن به او قرض داد، «یعنی، کلاه گیج‌کننده و «تاریخچه‌ی کفش‌های گافر». او «تاریخچه‌ی جوزف اندروز» را به عنوان هدیه‌ی سال نو خلاصه سالن آرایشگاه در تهران کرد و «سر چارلز گراندیسون» را شروع کرد.