رنگ مو در پاسداران

رنگ مو در پاسداران : نه خدا و نه انسان مورد توجه مردانی قرار نمی گرفتند که با بدن و روح همنوعان خود سروکار داشتند. رابرت به کمیته اعلام کرد که از دست “جان آر. لاتن، یک کشاورز بسیار خشن، که درست هوشمندانه می نوشید” فرار کرده است، که صبح روز بعد در حالی که از ارتکاب هر جنایتی بی گناه بود، ناگهان در اربابش که از شدت شور و شوق ناامید شده بود.

سالن زیبایی او را «به یقه» گرفت و در همان زمان با صدای بلند «جان» را برای «طناب» ​​صدا زد. این حمله هولناک از جانب استادش باعث شد واعظ احساس کند که ابهت شیطانی او را در اختیار دارد. در چنین بحرانی، او آشکارا احساس می کرد که موعظه هیچ فایده ای ندارد. با این حال، او مجبور بود تلاش کند. او برای استفاده از سخنان خود گفت: “من یک تکان ناگهانی دادم و با یورتمه به راه افتادم و استادم را ترک کردم که “ایست!

رنگ مو در پاسداران

رنگ مو در پاسداران : اما من به دویدن ادامه دادم و خیلی زود از دیدم دور شدم.” هر چه بیشتر در مورد رفتار وحشیانه اربابش فکر می کرد، بیشتر تصمیم می گرفت که دیگر به او خدمت نکند و بلافاصله تصمیم گرفت تا به کانادا برسد. او که در اوج زندگی خود (سی و نه سالگی) بود و شرایط لازم برای سفر بر روی راه آهن زیرزمینی را داشت، تنها مردی بود.

که آزمایشات ناشی از چنین کاری را تحمل کرد. رابرت گفت: “من همیشه به بردگی سخت فکر می کردم، زندگی بسیار از بین رفته ای برای زندگی کردن. همیشه فکر می کردم که ما رنگین پوست ها باید برای خودمان کار کنیم و همسران و فرزندانمان مانند دیگران.” کمیته متوجه شد که نظرات رابرت در هر کلمه دکترین صحیحی است.

و برای روشن شدن بیشتر از او سؤالاتی در رابطه با رفتار معشوقه‌اش با او پرسید، بدون اینکه بدانند از «رگ ضعیف‌تر» مهربانی دریافت کرده است. در حالی که تحت نظر استادش رنج می برد. اما رابرت در پاسخ به این پرس و جو به آنها اطمینان داد که معشوقه‌اش یک زن بسیار “بیمار و از هم گسیخته” است و “برای همدردی با یک برده فقیر حساب شده نبود.” رابرت بعدی در رابطه با مسائل مذهبی مصاحبه شد.

زمانی که مشخص شد که او نام “مبلغ محلی انجیل فرقه متدیست بتل” را دارد. بنابراین در ترک بردگی مجبور شد همسر و سه فرزندش، خویشاوندان و کلیسا را ​​رها کند، کاری که کار سختی بود، اما برای رفتار وحشیانه ارباب، او ممکن بود بیهوده برای قدرت انجام دهد. همانطور که او با آرامش به گذشته نگاه می کرد و می دید.

که چگونه او و بقیه بردگان از حقوق عادلانه خود محروم شده اند، به سختی می توانست متوجه شود که چگونه پراویدنس می تواند بردگان را مجبور به انجام آن کاری کند که در زیر پا گذاشتن فقرا و انجام می دادند. بردگان بی پناه با این حال، او ایمان قوی داشت که خداوند متعال برده داران را به دلیل شرارتشان به شدت مجازات خواهد کرد.

موضوع این طرح مرد جوانی حدوداً بیست و دو ساله بود که رنگش تیره بود، اما از نظر فکری روشن. آلفرد هیچ ایرادی در رفتار عادی اربابش پیدا نکرد. ظاهراً با او روابط صمیمی غیرمعمولی داشت. تا آنجایی که به رفتار معشوقه‌اش با او مربوط می‌شد، هیچ ایرادی هم متوجه معشوقه‌اش نشد. بنابراین، نسبتاً، او “خوشحال و خشنود” بود.

و اندکی رویای معامله گر یا تغییر مالک را در سر می پروراند. یک روز در کمال تعجب دید که تاجری با یک پاسبان به او نزدیک می شود. هر چه آنها نزدیک و نزدیکتر می شدند، او شروع به عصبی شدن کرد. آنچه بیشتر اتفاق افتاد، تا حد امکان به قول خود آلفرد به شرح زیر بیان خواهد شد: “ویلیام نولاند (پاسبان) و تاجر تقریباً روی پاشنه‌های من درست به من پاسخ می‌داد و به سمتم گرفت، آنها خیلی نزدیک بودند.

پرواز کردم، کلاهم را برداشتم و فرار کردم، ژاکتم را درآوردم و فرار کردم. سخت تر، جلیقه ام را درآوردم و سرعتم را دو برابر کردم، پاسبان و تاجر هر دو روی پای داغ تعقیب و گریز. تاجر دو بشکه از هفت تیر خود را به دنبال من شلیک کرد و با صدای بلندی که می توانست فریاد زد و غیره، اما من هرگز از دویدن دست برنداشتم، بلکه برای اربابم دویدم. به سمت او آمدم.

رنگ مو در پاسداران : فریاد زدم: پروردگارا، استاد، آیا مرا فروختی؟ بله، پاسخ او بود. او پاسخ داد: بله، چرا نتوانستی مرا به برخی از همسایه ها بفروشی؟ با حالت خشکی گفت: «نمی‌دانم.» در حالی که دستانم را به گردن اربابم انداخته بودم، التماس کردم و از او التماس کردم که به من بگوید چرا مرا فروخته است. اربابم را رها کردم و برای نجاتم به سمت پاشنه ام رفتم.

حدود یک مایل دویدم و به سد آسیاب تا سرم در آب دویدم. سرم را درست بالای سرم نگه داشتم و بقیه قسمت های بدنم را بیش از بیش از آن پنهان کردم. دو ساعت، تا زمانی که وارد آب نشدم. تصمیم خود را برای فرار نگرفته بودم. فقط برای اینکه قبل از رفتن به جورجیا یا نیواورلئان فرصت کمی برای نفس کشیدن داشته باشم، می دویدم.

اما خیلی زود تصمیمم را در آب گرفتم تا سعی کنید به یک ایالت آزاد بروید و به کانادا بروید و آزمایشی را انجام دهید، اما من نمی دانستم به کدام سمت سفر کنم.” فرار باریک چنین تغییرات بزرگی در چشم اندازهای آلفرد که در مدت کوتاهی به وجود آمده بود، همراه با چنین ترسناکی که به دنبال سرنوشتی در جنوب دورتر وحشتناکتر از مرگ بود.

ناگهان، مانند یک معجزه، چهره خود را به سمتی برگرداند. شمال. اما ستاره شمال، همانطور که بود، چهره خود را از او پنهان کرد. یک هفته سعی می کرد به خاک آزاد برسد، باران به سختی برای یک ساعت قطع می شد.

رنگ مو در پاسداران : کل سفر به شدت دلسرد کننده بود، و بسیاری از گام ها باید بیهوده، گرسنه و خسته برداشته می شد. اما با ایمان کسانی که در کتاب مقدس از آنها صحبت می شود.

که در غارها و غارهای زمین سرگردان بودند، در حال فقر، مصیبت و عذاب بودند، او تا آخر تحمل کرد و به سلامت به کمیته رسید. او پدر و مادرش را که هر دو برده بودند، در نزدیکی میدلبورگ، در ویرجینیا، نه چندان دور از محل زندگی اربابش که به نام سی شین نام داشت، رها کرد و کشاورزی را دنبال کرد.