سالن زیبایی نازنین سعادت اباد

سالن زیبایی نازنین سعادت اباد همه سال‌خوردگان از «دار و دسته مالوری» متنفر بودند. اما خشم آنها آن خشم بدخواهانه‌ای که بول انتخاب کرده انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود، نبود. ثانیاً، آنها در حال قدم زدن بودند، می‌خندیدند و صحبت می‌کردند، گویی هیچ چیز از ذهنشان دور نبود جز این فکر که صخره بلندی که بالای سرشان قرار داشت، غاری تاریک و مرموز را در خود جای داده بهترین سالن زیبایی در تهران است.

سالن زیبایی : مارک ناگهان برگشت و به همراهانش خیره سالن زیبایی در تهران شد. گفت: «رفقا، می‌دونید، من باور نمی‌کنم این یاروها چیزی از اینجا بدونن.» تگزاس پاسخ داد: «به همین دلیل بیشتر باید آن را مخفی نگه داشت؛ یعنی اینکه کمتر دلت بخواهد بیرون بروی و لیسشان بزنی. هی؟» سرخپوست نفس زنان گفت: «اووو! من نمی‌خواهم بجنگم.» این طرح «موفق» نشد و بنابراین تگزاس فروکش سالن آرایشگاه در تهران کرد. دیویی زیر لب خندید و گفت: «کاش می‌توانستیم کمی سر به سرشان بگذاریم، رفیق!» درست در همان لحظه یکی از دانشجویان دانشکده افسری فرصت کرد یکی دو کلمه با صدای بلند به همراهانش بگوید. لحظه بعد برگشت و مستقیماً به عوام اشاره کرد.

سالن زیبایی نازنین سعادت اباد

دومی‌ها با ترس و وحشت جاخالی دادند، زیرا تصور می‌کردند که دیده شده‌اند. با این حال، نگرانی آنها بی‌اساس بود، زیرا بوته‌های جلوی درخت، پوشش کاملی ایجاد کرده بودند. علت تعجب بچه‌سال‌ها کاملاً متفاوت بود. هفت شنونده صدای او را شنیدند که فریاد می‌زد: «اوه، بگو ببینم، پژواک را شنیدی؟» با این حرف، قلب دوستانمان دوباره شروع به تپیدن کرد و آنها دوباره به نگهبانی خود ادامه دادند. یک ساله‌ها متوجه پژواکی شدند. کشیش زمزمه کرد که کاملاً طبیعی است که صخره در فواصل معینی پژواکی را منعکس کند. ظاهراً این یکی پژواک بسیار قوی‌ای بود، زیرا سالخوردگان را به طرز چشمگیری خوشحال می‌کرد.

همه می‌دانند که مردم چگونه خود را با پژواک سرگرم می‌کنند. دانشجویان دانشکده افسری با تمام وجودشان انواع و اقسام مزخرفات را فریاد می‌زدند. مارک به فریادها گوش می‌داد و به شادی دوستانش می‌پیوندد. اما ناگهان با نفسی عمیق و سرشار از شادی به عقب پرید. بقیه فریاد زدند: «چی شده؟» مارک در جواب برگشت و زمزمه کرد: «الان هیچ صدایی نیست!» فریاد زد. «صدامو می‌شنوی؟ خدای من، چه مسخره‌بازی‌ای!» روی آرنج‌هایش بلند شد و نفس عمیق و بلندی کشید؛ سپس منتظر ماند.

یکی از جوجه‌های یک ساله، جوجه‌ای تنومند و بزرگ به نام راجرز، درست در همان لحظه داشت همین کار را می‌کرد و نفسش را برای فریاد زدن حبس کرده بود. او کمی نزدیک‌تر آمده بود تا این تأثیر را آزمایش کند. با تمام وجود غرید: «سلام!» و لحظه‌ای بعد، مارک به او پاسخ داد: «سلام!» راجرز برگشت و با حیرت به همراهانش خیره شد. «خدای من!» او فریاد زد. «رفقا، شنیدید؟» البته آن دیگری آن را شنیده بود. چطور می‌توانستند جلوی شنیدنش را بگیرند؟ و آنها کاملاً مات و مبهوت شده بودند. یکی فریاد زد: «آخ، این یه پژواک دوگانه‌ست!» دیگری اضافه کرد: «و حتی از صدای تو هم بلندتر به نظر می‌رسید! فکر می‌کنی چی می‌تونه باشه؟» راجرز نمی‌دانست.

اما ریسک کرد و حدسی زد. «حتماً باید جایی که من ایستاده بودم، آنجا بوده باشد. همین جاست. دوباره امتحانش می‌کنم.» سپس نفس عمیق دیگری کشید، در حالی که بقیه با نگرانی منتظر بودند. «سلام!» غرید. هیچ صدایی نمی‌آمد. مارک مثل یک موش بی‌حرکت مانده بود، هرچند او و دوستانش آماده بودند که از خنده منفجر شوند. بچه‌های یک ساله با تعجب به یکدیگر نگاه می‌کردند. راجرز فریاد زد: «جوو، اون دفعه از دستش دادم! نمی‌دونم چی شده؟» یک منطق‌دان فرزانه پیشنهاد داد: «شاید شما دقیقاً در همان جایگاه قبلی نیستید.» «همین‌طور است. فکر می‌کنم کمی جلو آمده‌ام.» سومی اعتراض کرد: «نه، فکر کنم عقب پریدی.» بحث‌های عالمانه‌ی زیادی در این مورد صورت گرفت. بالاخره هر دو را امتحان کردند.

صدایی نیامد. البته که آنها گیج شده بودند. چه کسی بود که گیج نشده باشد؟ آنها در سراسر محوطه‌ی باز پرسه می‌زدند و با تمام وجود فریاد می‌زدند: «سلام! سلام! سلام! سلام! سلام!» اما مارک فقط ساکت ماند و ریزریز خندید، تا اینکه دید آنها دارند تسلیم می‌شوند.

سالن زیبایی نازنین سعادت اباد یکی فریاد زد: «چرا جواب نمی‌دهی؟» مارک با همان صدای بلند پاسخ داد: «تو جواب بده!» جوجه‌های یک ساله به صورت یکجا به جایی که این فرد خوش‌شانس بود، جهیدند. آنها فریاد زدند: «گرفتیمش!» و لحظه‌ای بعد، صدای هماهنگ و بی‌نقص «سلام!» و «حال شما چطور است؟» و «اوپس!» و غیره به گوش مارک مالوری رسید.

نازنین

تعدادشان آنقدر زیاد بود که مارک نمی‌توانست همزمان به همه‌شان رسیدگی کند و مجبور سالن زیبایی در تهران شد بقیه‌ی هفت نفر را به کمکش فرا بخواند. شاید باورتان شود که به بچه‌های یک ساله به همراه سودشان پول پرداخت می‌شد. تگزاس حتی برای احتیاط چند تا از آنها را هم به عنوان پاداش اضافه کرد. خواننده می‌تواند خنده‌ی مردم شیطان‌صفت را در این حین تصور کند. چهره‌های برافروخته و دهان باز قربانیان نگون‌بخت و شگفت‌زده برای خنداندن یک اسفنکس به مدت یک قرن کافی بود.

حداقل، این چیزی بود که کشیش گفت. هفت نفر داشتند می‌رقصیدند و از خوشحالی ریزریز می‌خندیدند. مارک به سختی می‌توانست جلوی آنها را بگیرد که با هم همخوانی نکنند. به نظر می‌رسید این شوخی بعدی باشد که قرار بود اتفاق بیفتد. مارک دستورالعمل‌هایش را زمزمه کرد، به دنده‌های بقیه زد و منتظر ماند. راجرز غرید: «سلام اون بالا! سلام!» و لحظه‌ای بعد صدایی بلندتر از صدای شیپور آمد و چنان تکان‌دهنده بود که نزدیک بود جوجه یک ساله بزرگ را به عقب پرت کند. «سلام اون بالا! سلام!» این ترکیبی آشفته از فریادها و نعره‌ها در یک همخوانی بی‌قاعده بود. مطمئناً چنین پژواکی هرگز در تاریخ بشر شنیده نشده است.

تپه‌های ایرلند و کوه‌های سوئیس پیش از چنین نظم و ترتیب پر سر و صدایی، از ناامیدی تسلیم می‌شدند. جوجه‌های یک ساله با حیرت بیشتری به یکدیگر خیره شدند. آنها نمی‌دانستند در آن مرحله از بازی چه فکری کنند. راجرز با جسارت دوباره فریاد زد: «سلام!» و در کمال تعجب هیچ صدایی نیامد. او به همراهانش زمزمه کرد: «این عجیب‌ترین چیزی است که تا به حال در عمرم شنیده‌ام. تقریباً مرا به یاد ارواح می‌اندازد. سلام به آن بالا!» این آخرین تلاش، تلاشی دیگر بود. نتیجه‌اش، اگر نگوییم غیرممکن، حتی غیرمنتظره‌تر هم بود.

سالن زیبایی نازنین سعادت اباد پژواک واقعاً با لکنت گفت: «سلام، اون بالا!» یکی از جوجه‌های یک ساله با تعجب گفت: «خدای من، بعدش چی؟» صخره زیر لب غرغر سالن آرایشگاه در تهران کرد: «خدای من، بعدش چی؟!» اما آن بار موضوع کمی زیاده‌روی شده انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود. زودباوری بشر حد و مرزی دارد؛ نمی‌توان همه مردم را برای همیشه فریب داد، این جمله به صورت یک ضرب‌المثل درآمده بهترین سالن زیبایی در تهران است.