ارایشگاه زنانه در امیریه

ارایشگاه زنانه در امیریه : تمام قسمت ها با زیبایی به هم پیوستند که شگفت آور بود. “چرا، آن را مانند یک پازل تصویر!” دختر کوچولو فریاد زد. “بیا بقیه او را پیدا کنیم و همه او را جمع کنیم.” “بقیه او چگونه است؟” جادوگر پرسید.

سالن زیبایی روح یک شما ممکن است در کنار ما بپرید.” بنابراین آنها سوار شدند، و کانگورو در کنار واگن قرمز پرید و به نظر می رسید که به سرعت از دست دادن خود را فراموش کرده است. جادوگر به حیوان گفت: “آیا فادل ها مردم خوبی هستند؟” کانگورو پاسخ داد: “اوه، خیلی خوب.” “یعنی وقتی آنها به درستی کنار هم قرار می گیرند.

ارایشگاه زنانه در امیریه

ارایشگاه زنانه در امیریه : اما گاهی اوقات به طرز وحشتناکی پراکنده و مخلوط می شوند و بعد شما نمی توانید کاری با آنها انجام دهید.” “منظور شما از پراکنده شدن آنها چیست؟” از دوروتی پرسید. کانگورو توضیح داد: “چرا، آنها در قطعات کوچک بسیار زیادی ساخته شده اند.” “و هر وقت غریبه ای به آنها نزدیک می شود، عادت دارند از هم جدا شوند و خود را به اطراف پراکنده کنند. آن وقت است که آنها به طرز وحشتناکی در هم می آمیزند.

و این یک پازل سخت است که دوباره آنها را کنار هم قرار دهیم.” معمولا چه کسی آنها را کنار هم قرار می دهد؟ از امبی امبی پرسید. [۱۳۲]”هر کسی که بتواند تکه ها را جور کند. من گاهی اوقات خودم گنیت مادربزرگ را کنار هم می گذارم، چون او را به قدری می شناسم که می توانم هر تکه ای را که متعلق به اوست بگویم. سپس، وقتی همه جور شد، برای من بافتنی می کند، و اینگونه است.

دستکش‌هایم را درست کرد. اما بافتن چند روز سخت طول کشید و من مجبور شدم مادربزرگ را بارها کنار هم بگذارم، زیرا هر بار که نزدیک می‌شدم، خودش را پراکنده می‌کرد.» دوروتی گفت: “من باید فکر کنم که او به آمدن تو عادت کند و نترسد.” کانگورو پاسخ داد: اینطور نیست. “آنها وقتی کنار هم قرار می گیرند کمی نمی ترسند و معمولاً بسیار شاد و دلپذیر هستند. این فقط یک عادت است که آنها دارند.

خود را پراکنده می کنند و اگر این کار را نمی کردند، نمی شدند. فادل می کند.” مسافران برای مدتی کاملاً به این موضوع فکر کردند، در حالی که اسب اره همچنان آنها را به سرعت به جلو می برد. سپس عمه ام گفت: “من استفاده زیادی از بازدید ما از این فادل ها نمی بینم. اگر آنها را پراکنده پیدا کنیم، تنها کاری که می توانیم انجام دهیم این است که آنها را جارو کنیم.

سپس به کار خود ادامه دهیم.” دوروتی پاسخ داد: “اوه، من فکر می کنم بهتر است ادامه دهیم.” “من گرسنه می شوم، و باید سعی کنیم ناهار را در بخوریم. شاید غذا به بدی مردم پراکنده نشود.” کانگورو گفت: “در آنجا چیزهای زیادی برای خوردن خواهی یافت.”[۱۳۳] در محدوده های بزرگ می پرید زیرا اسب اره خیلی سریع می رفت. “و آنها یک آشپز خوب نیز دارند، اگر بتوانید او را جمع کنید. اکنون شهر اینجاست – درست جلوتر از ما!” آنها به جلو نگاه کردند و گروهی از خانه های بسیار زیبا را دیدند که در یک زمین سبز کمی جدا از جاده اصلی ایستاده بودند.

ارایشگاه زنانه در امیریه : کانگورو گفت: “چند روز پیش چند مانچکینی به اینجا آمدند و افراد زیادی را با هم ست کردند.” “فکر می کنم آنها هنوز با هم هستند و اگر آرام و بدون سروصدا بروی، شاید پراکنده نشوند.” جادوگر پیشنهاد کرد: بیایید امتحانش کنیم. بنابراین اسب اره را متوقف کردند و از واگن پیاده شدند و پس از خداحافظی با کانگورو که از خانه خارج شد، وارد میدان شدند و بسیار محتاطانه به گروه خانه ها نزدیک شدند.

آن‌قدر بی‌صدا حرکت کردند که به زودی از پنجره‌های خانه‌ها دیدند که مردم در حال حرکت هستند، در حالی که دیگران در حیاط‌های بین ساختمان‌ها به این سو و آن سو می‌رفتند. آنها از دور بسیار شبیه افراد دیگر به نظر می رسیدند و ظاهراً متوجه نزدیک شدن مهمانی کوچک به این آرامی نبودند. آنها تقریباً به نزدیکترین خانه رسیده بودند که توتو یک سوسک بزرگ را دید.

که از مسیر عبور می کند و با صدای بلند در آن پارس کرد. بلافاصله صدای تق تق وحشیانه ای از خانه ها و حیاط ها شنیده شد. دوروتی فکر کرد که صدای آن مانند یک تگرگ ناگهانی است و[۱۳۴] بازدیدکنندگان که می دانستند دیگر نیازی به احتیاط نیست، با عجله جلو رفتند تا ببینند چه اتفاقی افتاده است. پس از صدای تق تق، سکون شدیدی در شهر حکم فرما شد.

غریبه‌ها وارد اولین خانه‌ای که به آنجا آمدند، که بزرگ‌ترین خانه نیز بود، یافتند و کف آن پر از تکه‌هایی از مردمی بود که در آنجا زندگی می‌کردند. آنها بسیار شبیه تکه های چوبی بودند که به طور مرتب نقاشی شده بودند، و از انواع شکل های کنجکاو و خارق العاده بودند، هیچ دو تکه به هیچ وجه شبیه هم نبودند. آنها تعدادی از این قطعات را برداشتند و با دقت به آنها نگاه کردند.

روی یکی که دوروتی در دست داشت، چشمی بود که با خوشرویی اما با حالتی علاقه‌مند به او نگاه می‌کرد، گویی که متعجب بود که قرار است با آن چه کند. او در همان نزدیکی یک بینی را کشف کرد و برداشت، و با تطبیق این دو قطعه با هم متوجه شد که آنها بخشی از یک صورت هستند. او گفت: “اگر می توانستم دهان را پیدا کنم، این فادل ممکن است.

بتواند صحبت کند و به ما بگوید که در مرحله بعد چه کنیم.” جادوگر پاسخ داد: «پس اجازه دهید آن را پیدا کنیم. “من پیداش کردم!” مرد پشمالو فریاد زد و با یک قطعه عجیب و غریب که دهانی روی آن داشت به سمت دوروتی دوید. اما زمانی که سعی کردند آن را به چشم و بینی منطبق کنند، متوجه شدند که این قطعات با هم مطابقت ندارند.

ارایشگاه زنانه در امیریه : دوروتی گفت: «آن دهان متعلق به شخص دیگری است. “می بینید که ما به یک منحنی اینجا و یک نقطه در آنجا نیاز داریم تا آن را با چهره متناسب کنیم.” جادوگر گفت: “خب، باید اینجا جایی باشد.” “پس اگر به اندازه کافی جستجو کنیم، آن را پیدا خواهیم کرد.” دوروتی گوش بعدی را گذاشت و گوش کمی مو قرمز بالای آن داشت. بنابراین در حالی که دیگران در جستجوی دهان بودند.

او به دنبال قطعاتی با موهای قرمز بود و چندین مورد از آنها را پیدا کرد که وقتی با قطعات دیگر مطابقت داشتند، بالای سر یک مرد را تشکیل می دادند. تا زمانی که امبی امبی در گوشه ای دور دهان را کشف کرد، چشم و گوش دیگر را نیز پیدا کرده بود. وقتی صورت به این ترتیب تکمیل شد.