بالیاژ بنفش

بالیاژ بنفش : او با کمال میل صد می داد دلار برای آن، اگر او آن را بفروشد، او گفت. “‘بله! چیزی شبیه لوله است،’ آزبورن بوتز گفت. ‘و اینطور نبود تنها برای پول در اختیار داشتن اما اگر صد را به او بدهد دلار، و برای هر دلار یک بوسه، او باید آن را داشته باشد،’ او گفت. “خب! چرا که نه؟ البته او این کار را خواهد کرد.

سالن زیبایی او با کمال میل به او دو می داد به ازای هر دلار، و علاوه بر آن متشکرم. “پس لوله را گرفت. اما زمانی که او تا مرز شاه رسید، لوله از بین رفته بود، زیرا آزبورن بوتس آرزوی بازگشت آن را داشت، و بنابراین، چه زمانی به سمت شب نزدیک شد، او با خرگوش‌هایش مانند سایر خرگوش‌هایش به خانه آمد.

بالیاژ بنفش

بالیاژ بنفش : گله دیگر گوسفند؛ و با همه چیزهایی که پادشاه می شمرد یا می گوید، وجود دارد کمکی نبود، یک تار مو از خرگوش ها کم نبود. “روز سومی که خرگوش ها را نگه داشت، شاهزاده خانم را به راهش فرستادند سعی کنید لوله را از او بگیرید. او خودش را مثل یک لک لک کرد.

و او به او دویست دلار داد که اگر لوله را به او بفروشد به او بگویید که چگونه باید رفتار کند تا آن را با خود به خانه بیاورد. “‘بله! آره! چیزی شبیه لوله است،’ آزبورن بوتز گفت. ‘و شد برای فروش نیست،’ او گفت، “اما با این حال، او این کار را به خاطر او انجام می دهد.

اگر او دویست دلار به او می داد و یک بوس برای معامله به ازای هر دلار؛ سپس او ممکن است لوله را داشته باشد. اگر می خواست آن را نگه دارد، او باید بعد از آن تیز نگاه کند. این نگاه او بود.’ “‘این قیمت بسیار بالایی برای لوله خرگوش است’ پرنسس فکر کرد.

او در دادن بوسه ها به او زبان زد. ‘اما بالاخره،’ او گفت، “این خیلی دور در جنگل است، هیچ کس نمی تواند آن را ببیند یا بشنود – نمی تواند باشد کمک کرد؛ زیرا من باید لوله را داشته باشم و خواهم داشت.’ “پس وقتی آزبورن بوتس تمام آنچه را که باید داشت به دست آورد.

او لوله را گرفت و او رفت و آن را با انگشتانش محکم نگه داشت. اما کی او به انبار آمد و می‌خواست آن را بیرون بیاورد، از میان آن سر خورد انگشتانش و رفته بود! “روز بعد ملکه خودش می رفت و پیپ را از او می آورد. او مطمئن شد که لوله را با خودش برمی گرداند.

او در مورد پول خسیس تر بود و بیش از پنجاه نفر نگفت دلار؛ اما او مجبور شد قیمت خود را افزایش دهد تا به سیصد برسد. بوتز گفت که چیزی شبیه لوله است و اصلاً قیمتی ندارد.

هنوز هم به خاطر او، اگر سیصد به او بدهد، ممکن است از بین برود دلار، و یک بوسه کوبنده برای هر دلار در معامله. سپس او ممکن است آن را داشته باشد. و بوسه ها را به خوبی پرداخت کرد، برای آن قسمت چانه زنی او آنقدرها بداخلاق نبود. “پس وقتی لوله را گرفت، هم سریع آن را بست و هم مراقب بود.

خوب اما برای زمانی که او یک مو بهتر از بقیه نبود قرار بود آن را در خانه بیرون بکشد، لوله از بین رفته بود. و حتی در پایین چکمه های آزبورن آمد و خرگوش های پادشاه را برای همه دنیا به خانه می برد یک گله گوسفند رام “‘این همه چیز است’ شاه گفت؛ ‘من میبینم که باید خودم راه بیفتم.

بالیاژ بنفش : اگر ما باید این لوله بدبخت را از او بگیرند. هیچ کمک دیگری برای آن وجود ندارد، من می تواند ببیند.’ و زمانی که آزبورن بوتس روز بعد به جنگل رفت با خرگوش‌ها، پادشاه به دنبال او دزدید و او را دراز کشیده بود همان دامنه تپه آفتابی، جایی که زنان دست خود را روی او امتحان کرده بودند.

آنها دوستان خوبی بودند و بسیار خوشحال بودند. و آزبورن بوتس نشان داد لوله را به او منفجر کرد و ابتدا در یک انتها و سپس در طرف دیگر منفجر شد و پادشاه فکر کرد که آن لوله زیبایی است، و بالاخره می خواست آن را بخرد، هرچند او هزار دلار برای آن داد. “‘بله! چیزی شبیه لوله است.

و این را نباید داشت برای پول؛ اما آیا آن اسب سفید را در آن پایین می بینید؟’ و او به سمت چوب اشاره کرد. “‘ببینید! البته میبینمش این اسب خود من وایتی است،’ پادشاه گفت. نیازی نبود که کسی این را به او بگوید. “‘خب! اگر هزار دلار به من می دهی و بعد برو و او را ببوس اسب سفید پایین.

در مرداب آنجا، پشت درخت صنوبر بزرگ، شما باید لوله ام را داشته باش.’ “‘آیا به هیچ قیمت دیگری وجود ندارد؟’ از پادشاه پرسید. “‘نه، اینطور نیست’ آزبورن گفت. “‘خب! اما ممکن است دستمال جیبی ابریشمی ام را بین خودمان بگذارم؟’ گفت پادشاه. “بسیار خوب او ممکن است.

ترک کند تا این کار را انجام دهد. و بنابراین او لوله را گرفت، و آن را در کیفش بگذارد و کیفی که در جیبش گذاشت و دکمه های آن را محکم بست. و به همین ترتیب به سمت خانه اش رفت. اما زمانی که او به گلخانه رسید و می خواست لوله اش را بیرون بکشد.

جواب منفی داد بهتر از زنان او بیش از آنها لوله را نداشت و چکمه های آزبورن آمدند که گله خرگوش ها را به خانه برد، نه یک مو گم شده بود. “پادشاه هم کینه توز و هم عصبانی بود که فکر می کرد آنها را فریب داده است همه جا، و او را از لوله نیز فریب داد.

و حالا گفت چکمه باید جان خود را از دست بدهد، هیچ سوالی از آن وجود نداشت، و ملکه همان را گفت: بهتر بود چنین یاغی را از سر راهش کنار بگذاریم دست قرمز «آزبورن این را نه منصفانه و نه درست می‌دانست، زیرا او کاری جز انجام نداده بود آنچه به او گفتند انجام دهد.

بالیاژ بنفش : و بنابراین او از پشت و زندگی خود محافظت کرده بود بهترین او ممکن است “پس پادشاه گفت هیچ کمکی برای آن نیست.