آرایشگاه زنانه تهرانپارس غربی

آرایشگاه زنانه تهرانپارس غربی گروه هفت نفره مشورتی برگزار کردند که در پایان آن یکی از آنها، که ظاهراً رهبرشان انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود، پاسخ داد: «ما نمی‌توانیم اسم‌هایمان را بگوییم.» خبرنگار پرسید: «چرا که نه؟» «ما نمی‌خواهیم.» «خب، باید ببرمشون، همین.» «اما تو این کار را نخواهی سالن آرایشگاه در تهران کرد.» «خب، تو منو تماشا کن و ببین.» «منظورت اینه که قراره دنبالمون بیای؟» «دقیقاً همین کار را می‌کنم.» «چی! کایوت کوچولو، تو، چکمه‌هاتو بپوش، من…» «خفه شو، تگزاس. بیا اینجا.» «پس از آن، مشورت دیگری انجام سالن زیبایی در تهران شد؛ که با حرکتی بسیار شگفت‌آور و، برای خبرنگار، غیرمنتظره به پایان رسید. گروه هفت چرخیدند و با حداکثر سرعت به سمت جنگل دویدند.» خبرنگار متوجه حیله شد.

سالن زیبایی : با خوشحالی پیش خودش خندید؛ با خودش فکر کرد: دو نفر می‌توانند در این بازی شرکت کنند و به دنبالش راه افتاد. ما که می‌دانیم گروه هفت چه کسانی بودند، می‌توانیم به راحتی درک کنیم که او هیچ مشکلی در تحت نظر داشتن آنها نداشت. ایندین می‌توانست یک حمله‌ی درجه یک در مرکز زمین فوتبال انجام دهد، اما به عنوان یک دونده‌ی استقامت، “جایز” بود. بنابراین گروه هفت با انزجار و ناامیدی تسلیم شدند و اجازه دادند خبرنگار دوباره به آنها برسد. تگزاس در طول این دویدن کوتاه، خشمش بالا رفته بود و وقتی ایستاد، دستش را به سمت تپانچه خیسش دراز کرد. زیر لب غرغر کرد: «جلویش را می‌گیرم. دارش بزنید، آنقدر می‌ترسانمش که کبود شود.» مارک در حالی که دوست هیجان‌زده‌اش را عقب نگه می‌داشت.

آرایشگاه زنانه تهرانپارس غربی

گفت: «هیچ فایده‌ای ندارد. او حدس می‌زند که ما دانشجو هستیم و به هر حال این را در روزنامه خواهد گفت. بعد تحقیقاتی انجام می‌شود و ما می‌رویم.» سرخپوست در حالی که هنوز نفس نفس می‌زد، ناله کرد: «اووووو! کاش نیامده بودیم. روحم شاد!» تگزاس با غرغر خطاب به مارک که هنوز جلویش را گرفته بود، گفت: «پس چه کار کنیم؟» مارک اعلام کرد: «ما فقط باید او را گول بزنیم. باید کاری کنیم که فکر کند ما کس دیگری هستیم. این هم کار سختی خواهد بود.» خبرنگار در این مدت از دور آنها را زیر نظر داشت. او دید که آنها حدود ده دقیقه دیگر با هم مشورت می‌کنند و سپس یکی از آنها، همان که دست‌هایش باندپیچی شده بود.

بیرون آمد و با او صحبت کرد. «فکر می‌کنم فایده‌ای ندارد که سعی کنی تو را گول بزنی. بیا اینجا تا به تو بگوییم ما که هستیم. در هر صورت، شاید بتوانی به ما کمک کنی.» نسخه ویژه اواخر صبح یکشنبه: «اضافی!» اضافی! «وحشیگری در یک آسایشگاه!» «زندانیان از شدت خشم به استیصال رسیده‌اند!» «ویژه‌ی گلوب». «داستان تکان‌دهنده‌ی هفت دیوانه‌ی فراری». روزنامه گلوب امروز این امکان را دارد که داستانی از ظلم و ستم رسمی را به خوانندگان خود ارائه دهد، داستانی که به ندرت در این ایالت دیده شده بهترین سالن زیبایی در تهران است. این سلسله حوادث خارق‌العاده با تلاش بی‌نظیر و پشتکار تسلیم‌ناپذیر مردان گلوب کشف شد و منحصراً در این روزنامه یافت خواهد شد. گلوب را بخوانید !» این با حروف بزرگ در بالای صفحه اول بود.

زیر آن یک تصویر بزرگ با برچسب «چهره‌های هفت دیوانه. طراحی شده توسط یک هنرمند کره‌ای درجا» قرار داشت. پس از آن حدود شش ستون «اخبار» قرار داشت. «ماجراهای هفت نفر! » «اعمال وحشیانه‌ی دیوانه‌های فراری که منجر به شناسایی آنها شد. » «یورش به یک سیرک!» «امروز در هایلند فالز شور و هیجان شدیدی حکمفرما بود. این افراد که از ظلم و ستم‌های بیش از حد، که همه آنها در بخش دیگری از روزنامه از زبان خود آن بدبخت‌ها شرح داده شده است، به ستوه آمده بودند، از تیمارستان بیرون آمدند و هایلند فالز را به شدت تصرف کردند.

آرایشگاه زنانه تهرانپارس غربی دیوانه شد و با بستن کمند به صاحب سیرک و کشیدن او به دور رینگ، نزدیک بود او را بکشد (صفحه دوم، ستون سوم). پس از آن، یکی از بوفالوهای حاضر در نمایش را آزاد کرد و حیوان را به رودخانه برد. «این هفت نفر اکنون در جنگل ناپدید شده‌اند. شهردار هایلند فالز در حال سازماندهی یک گروه جستجو برای دستگیری مجدد آنهاست. این دیوانه‌ها قسم خورده‌اند که اول بمیرند.

تهرانپارس غربی

آنها فقط به این دلیل حاضر به صحبت با خبرنگار گلوب شدند که با توجه به نفوذ زیاد این روزنامه، فکر می‌کردند که می‌توان این فجایع را سرکوب کرد.» «این کار مطمئناً انجام خواهد شد. گلوب در حال حاضر در حال تهیه لایحه‌ای برای مجلس قانونگذاری جدید است که شکنجه‌گاه وحشتناک را لغو می‌کند. این خانه‌ی دیوانگان نیویورک است که مکان دقیق آن هنوز مشخص نشده است.

مقامات این مکان فرار زندانیان را از ترس علنی شدن اعمال شنیعشان مخفی نگه داشته‌اند. اما اقدام گلوب آنها را خنثی کرده است.» «داستانی که زندانیان بدبخت تعریف می‌کنند تقریباً غیرقابل باور است. همه آنها خطرناک هستند و در هر عملی توهمات خود را نشان می‌دهند، هرچند دائماً ادعا می‌کنند که دیوانه نیستند. یکی از آنها لباس روحانی مندرسی پوشیده و در حالی که دیگران داستان‌های خود را برای خبرنگار تعریف می‌کردند، خطبه‌ای بسیار خارق‌العاده ایراد کرد. دیگری لباس پیشخدمتی می‌پوشد و با اینکه پسر یک مقام برجسته واشنگتن است، اصرار دارد که همیشه آسانسور را روشن نگه دارد.» «مرد اهل تگزاس، کمند و هفت‌تیرش را در دست داشت و به نظر می‌رسید که دچار این توهم شده که دفترچه خبرنگار گلوب برای تمرین تیراندازی است.

وقتی گفته می‌شود که خبرنگار تنها با نهایت زیرکی توانسته مانع از تیراندازی این موجود وحشی به خودش شود، می‌توان تصوری از خطراتی که کسانی که این خبر خارق‌العاده را تهیه کرده‌اند، به دست آورد. دیوانه در تمام طول مراسم می‌رقصید و فریادهای کابویی عجیبی سر می‌داد. «یکی دیگر از آن هفت نفر، فردی نسبتاً چاق و ظاهراً بی‌خطر بود که اصرار داشت سرپیشخدمت باشد. او کت و شلوار ژنده‌پوشی می‌پوشید و با جمع‌آوری انعام سرگرم می‌شد. خبرنگار نمی‌توانست برای یادداشت‌برداری وقت پیدا کند، مگر اینکه مدام از این شخصیت خارق‌العاده فرار می‌کرد.» «شماره پنج لباس مخصوص بیرون رفتن بسیار چشمگیری پوشیده بود و با لهجه قاطع لندنی صحبت می‌کرد.

آرایشگاه زنانه تهرانپارس غربی ظاهراً تنها ویژگی خاص او این تصور انواع سالن زیبایی رنگ مو و مراقبت از مو بود که بارونت بهترین سالن زیبایی در تهران است. بقیه به خبرنگار اطلاع دادند که پدرش یک جنایتکار مشهور و قبلاً واکس‌زن بوده است، اما این موضوع توسط مرد انگلیسی با عصبانیت رد سالن زیبایی در تهران شد و او بسیار خشمگین شد و قسم خورد که این توهین را تحمل نخواهد سالن آرایشگاه در تهران کرد.» یکی دیگر شاید عجیب‌ترین توهم را داشت. او اصرار داشت که خود را «زیبای خفته» بنامد، هرچند هیچ کس زیباتر از او تصور نمی‌شد.